Başarı Hikayeleri

BENİM BAŞARI HİKAYEM- Cevriye Duman;

04 Ağustos 2016

BENİM BAŞARI HİKAYEM- Cevriye Duman;

Bielefeld'de yaşıyor. Almanya'ya evlenerek geldi. Üç çocuğu var. İkisi engelli bu nedenle özel ilgi bekliyor. Hayat kimine kolay, kimine zor bir yol sunuyor. Cevriye Duman kendi payına düşen bu zor yolu kolaylaştırmak için çaba gösterenlerden. ‘’Zoru hemen yaparım, imkansız biraz zaman alır!’’ diyen bir anne, bir eş, bir mezun. Şikayet etmeden, kimseyi kırıp dökmeden en önemlisi pes etmeden kendine ve çevresine daha iyi, daha güzel, daha mutlu bir hayat için çalışıyor.
1995 YILINDA YENİ BİR HAYATA YOLCULUK!
Evlilik yoluyla Almanya’ya gelenlerdenim. Herkesin yaşadığı sorunları ben de yaşadım. Almancayı öğrenmek, yeni bir topluma ve şartlara uyum sağlamak, hepsinden zor olanı Türkiye’de kalan aileye özlem. Bu zorlukları zamanla yoluna koyuyorsun, ben de öyle yaptım. İlk aşamayı başardım ama kader bir zorluğu çözerken yeni bir zorluk ile seni sınamaktan geri kalmıyor. Çocuklarım oldu. İki çocuğumun doğumuyla Hem mutluluğu hem de anlatılamaz bazı duyguları bir arada yaşadım. Üç çocuğum var, onlar benim meleklerim. Meleklerim hem hayatımın anlamı, hem de zorlukların üstesinden gelirken benim en büyük desteğim.
HEDEFİM ALMAN ÜNİVERSİTESİNDE OKUMAKTI.
Türkiye’de iken aldığım ‘’Ev Ekonomisi Önlisans’’ diplomam ile gereken dil düzeyine ulaşarak; Alman Üniversitesi’nde lisans diplomasi yaparak eğitimime devam etmek istedim. Dil kursuna başladım. B2 Almanca sertifikası aldıktan sonra daha ilerisine gidemedim. Çünkü Alman Üniversitesi’nde öğrenim görmenin benim durumumda olan birisi için çok zor olacağını Almanca kursuna giderken anladım. Evin dışında geçireceğim zaman kısıtlıydı, çocuklarımın bakımlarını yapmak başlı başına programlanması gereken bir işti. Sosyal hayatımdan fedakarlık ederek, evimin işleri, çocuklarımın mutluluğu için gayret göstermek zorundaydım. Üniversite’ye devam etmek, Almanya’da kariyer yapmak ve çalışma hayatında başarılı olmak benim için hayal olmaktan öteye gidemezdi. Bunu kabullenmiştim artık.
ANADOLU ÜNİVERSİTESİ İLE UMUTLAR TEKRAR YEŞERDİ.
Anadolu Üniversitesi’nin Türkiye’de olduğu gibi Avrupa’da da yükseköğretim programları sunduğunu öğrenmemle birlikte, içimdeki eğitim ateşi tekrar canlandı. 2013 yılında İktisat Fakültesi Kamu Yönetimi bölümüne dikey geçişle kaydımı yaptırdım. Kayıt başvurumun kabul edildiğini ve kaydımın gerçekleştiğini öğrendiğimde duyduğum heyecanı ve mutluluğu tarif edemem. Eşim ve çocuklarımda benimle birlikte sevindiler. Ailece hepimiz öğrenci olduk. Evin annesi yeniden Üniversite öğrencisi olmuştu ve herkes bana elinden geldiğince destek olmaya çalışıyordu. Özellikle sınavlardan önceki hafta bizim için çok önemliydi. Aile içi destek mükemmeldi ve ben de bunun karşılığını vermek için kendimi daha da zorladım. Nitekim süresi içinde hem de ‘’Onur Belgesi’’ alarak 2015 yılı Haziran ayında mezun oldum. ‘’Ev Ekonomisi Önlisans’’ diplomasından sonra; ‘’Kamu Yönetimi’’ lisans diplomasını da alarak iki farklı alanda yükseköğretim diplomam var. Benim ikinci diplomam ile birlikte ailece öğretim düzeyimiz biraz daha yükseldi. İki diplomalı eş ve iki diplomalı anne statüsü hepimize çok iyi geldi. Çünkü biz ailece bunu başaracağız dedik ve başarıya ulaştık. Şimdi yüksek lisans yapmak istiyorum ama; örgün eğitimle bunu başarmam mümkün değil. Anadolu Üniversitesi bugüne kadar önlisans ve lisans düzeyinde önemli imkanlar sundu. Bunun için çok ama çok teşekkür ederim. İnanıyorum ki, Avrupalı Türklerin Üniversitesi sözünün hakkını veren Anadolu Üniversitesi, açık öğretimle yüksek lisans ve daha ötesini de bizlere sunacaktır.
İSTEMEK BAŞARININ YARISIDIR VE TEŞEKKÜR..
İstemek başarmanın yarısıdır derler. Ben çok istedim. Ben sadece çalışmadım çok çalıştım. Ben zorlukların üstesinden gelmek için daha çok eğitime, daha çok öğretime inandım. Bildiklerimle daha güçlü olacağımı etrafıma inandırdım ve başardım. Benim başarı hikayem budur. Ama bu tek başına olmadı. Teşekkürü hakedenler var! Öncelikle eşim ve meleklerim. Bielefeld’ den Hamburg’a sınavlara giderken yanımda olan, sınav esnasında beni dışarıda sabırla bekleyen eşime ve çocuklarıma minnettarım, hepsine çok, çok teşekkür ederim. Beni destekleyen dostlarıma, akrabalarıma ve herkese teşekkür ederim. Bu hizmete emeği geçen Anadolu Üniversitesi’nin tüm çalışanlarına tekrar teşekkür ederim. Saygılarımla